Аммо шумо анимашеки ҷавонро набояд аз худ дур кардед. Ӯ ба расмҳои худ мисли духтарон муносибат мекард. Ва он милф бо маҳфили худ масхара мекард. Аз ин рӯ, вайро ба поён гузошта, сӯрохиҳои тарашро гирифта, бе пурсиш. Ва чӣ қадаре ки ангуштони ӯ амиқтар шаванд, ҳамон қадар муқовимати ӯ камтар мешуд. Доимо хушнуд буд, ки сардорро латукӯб кардан, ӯро шӯхӣ кардан. Пас аз макидани хурӯс - вай бачаро ҳамчун устоди худ шинохт.
Ҳеҷ чиз тааҷҷубовар дар принсипи ман надидам, як негр мехост, ки чӯҷаи сафед, ӯ як чӯҷаи сафед гирифт. Дар як вақт малламуй мехост, ки як ғафси сиёҳ ғафси, натиҷа намоён аст, вай дар мавқеъҳои гуногун бо як ғафси сиёҳ ғафси мехӯрад ва ба вай маъқул аст, ех, аз рӯи ҳама намуди зоҳирӣ, муваффақ буд, аз ин рӯ, эҳсосоти мусбати вай дар шакли нолаю фиғон. Умуман, бубинед, порнографияи олӣ.
Ба намуди зоҳирии духтар афтид ва аз ин рӯ мехост, ки навозишҳои даҳониро бубинад. Хуб, дар асл бад нест, аммо кофӣ нест. Аксари филмҳо онҳо танҳо алоқаи ҷинсӣ мекунанд. Ба ман оғози филм писанд омад (минат ва куннилингус) ва охири он ҷое ки бача дар сари синаи брюнетка скан кард. Каме таассуфовар буд, ки духтарак баъди омаданаш шиками дӯстдоштаашро лесид. Ё зану шавхар хануз чавонанд, ё ин ки чунин хонуми чиркин ба даст афтод.